Rexistros da propiedade

Ligazón persistente

A Lei hipotecaria do 8 de febreiro de 1861 suprime as contadorías de hipotecas e crea un Rexistro da Propiedade en cada cabeza de partido como institución dedicada a dar publicidade aos actos, contratos e situacións xurídicas que afectan o dominio, usufruto e outros dereitos reais sobre bens inmobles.O seu regulamento quedou establecido no Real decreto do 21 de xuño de 1861. Pero estas disposicións sufriron unha importante modificación coa Lei do 30 de decembro de 1944, que afectou tanto ás normas substantivas do réxime inmobiliario, como ao estatuto orgánico dos Rexistradores, a organización territorial dos rexistros e a simplificación dos seus asentos. Por iso, foi necesario redactar un texto refundido, aprobado no Decreto do 8 de febreiro de 1946, ao que se sumaría en 1947 un novo regulamento hipotecario, aprobado no Decreto do 14 de febreiro de 1947, que permaneceu case inalterado ata finais do século XX.